Muzeum Titanica w Moskwie – to hołd dla wszystkich, którzy tego dnia znalazł się na pokładzie statku. Trochę historii. Statek triumfalnie zstąpił z stoczni w Anglii po trzech latach budowy. Niestety, los chciał tak, że morskiego voyage "Titanica" urwał już cztery dni później, po wyjściu w morze. Zdjęcia ciał ofiar tragedii smoleńskiej z 10 kwietnia 2010 roku wyciekły do internetu. Fotografie opublikowano na rosyjskojęzycznej stronie internetowej. Wśród fotografii są zdjęcia Takiego odkrycia naukowcy się nie spodziewali. We wraku Titanica natrafiono na złoty naszyjnik z zębem rekina. Nie widziano go od czasu zatonięcia statku, czyli 1912 roku. Badacze nazwali ostatnie odkrycie "zdumiewającym i zapierającym dech w piersiach". z szacowanych 2224 pasażerów i załogi na pokładzie Titanica, który uderzył w górę lodową i zatonął 15 kwietnia 1912 roku, około 1500 zginęło na zimnych wodach północnego Atlantyku. Mieszkało tu zaledwie 700 osób. To jedne z najpotężniejszych historii ocalałych z Titanica. Titanic Survivors: The „Navratil Orphans” Epicka historia miłosna, która przerosła wszelkie oczekiwania. Ale czy zastanawiałeś się, co stało się za zrobieniem tak kultowego filmu. Te zdjęcia pokażą, jak wiele ciężkiej pracy wymagało, aby „Titanic” wyglądał tak autentycznie, okazale i pięknie. Obejrzyj te zakulisowe zdjęcia z planu „Titanica”. 1. Śmierć Titanica jest jedną z głównych tragedii XX wieku. To straszne wydarzenieopancerzony wiele mitów, przypuszczeń i plotek. Ale bardzo niewiele osób wie, co stało się z pasażerami śmiertelnego lotu, któremu udało się przeżyć w najstraszliwszej morskiej katastrofie stulecia. Poniższy zbiór zdjęć dokumentalnych daje pełny obraz tego, co stało się później z tymi . Rms Titanic - Wyniki wyszukiwania dla zdjęć i ilustracjiWyświetl filmy dla rms titanicPrzeglądaj dostępne zdjęcia i obrazy (790) dla słowa kluczowego rms titanic lub rozpocznij nowe wyszukiwanie, aby znaleźć więcej zbiorów zdjęć i wyniki Oto prawdziwa miłość z „Titanica”! 110 lat temu, kiedy pochłaniała ich woda, wciąż trzymali się za ręce... Data utworzenia: 16 kwietnia 2022, 13:11. „Żyjemy razem tyle lat. Gdzie ty, tam i ja” - żachnęła się Ida, kiedy mąż usiłował ją przekonać do wejścia do szalupy ratunkowej. W filmie „Titanic” ich historia kończy się, kiedy leżąc na łóżku i trzymając się za ręce, wspólnie czekają na koniec... Jednak Ida i Izydor Strausowie żyli naprawdę, a historia ich miłości porusza jeszcze mocniej niż ta przedstawiona na wielkim ekranie. Statek zatonął z nocy z 14 na 15 kwietnia 1912 roku. Minęło 110 lat od zatonięcia „Titanica”. Izydor i Ida Strausowie byli małżeństwem przez 41 lat. Ich pełne miłości i honoru życia zakończyły się dokładnie 110 lat temu, podczas zatonięcia „Titanica”. Foto: Public Domain / Wikipedia Zimę 1912 spędzili oboje w Europie, Izydor załatwiał interesy, odwiedzali rodzinne strony. Do rodziny w Niemczech, skąd oboje pochodzili, przywieźli piętnastoletnią wnuczkę. Mieli nadzieję, że dziewczyna podszkoli się w języku przodków. Czas mijał im spokojnie, mogli sobie pozwolić na rejsy transatlantykami i wielomiesięczne pobyty poza domem. Na ich kontach bezpiecznie pomnażały się miliony dolarów. Po wizycie w Niemczech i przeczekaniu zimy na południu Francji, małżonkowie wraz z niedawno zatrudnioną przez Idę służącą Ellen Bird i lokajem Izydora, Johnem Farthingiem, 10 kwietnia 1912 roku wsiedli na pokład „Titanica”. Dokładnie w południe, wśród przeszywającego powietrze ryku okrętowych syren wyruszyli do domu, do Nowego Jorku. Gdyby tylko postanowili poczekać! Do Ameryki początkowo planowali wrócić innym statkiem, starali się wybierać te pod niemiecką banderą. Jednak strajki górników i brak węgla spowodowały, że rejsy innych jednostek zostały odwołane, by nie opóźniać wypłynięcia „Titanica”. To on, największy, luksusowy i, jak zapewniali fachowcy niezatapialny, miał popłynąć w swój dziewiczy rejs. Gdzie ty, tam i ja Zarówno Izydor, jak i Ida wiedzieli co to ciężka praca. Oboje urodzili się w Niemczech i wraz z rodzinami wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych. Tu Straus wraz z bratem założył firmę sprzedającą naczynia i szkło w domu towarowym Macy. Wkrótce stać ich było na to, by odkupić udziały od rodziny założyciela sklepu Rowlanda Macy'ego. Zostali milionerami i jednymi z najbardziej szanowanych nowojorskich biznesmenów. Zobacz także W międzyczasie Izydor poznał Rosalie Idę Blun. Para pobrała się i doczekała siedmiorga dzieci. Czy od początku to była miłość, czy związek aranżowany nie wiemy, ale od czasu ślubu byli niemal nierozłączni. Rzadko podróżowali oddzielnie, ale jeśli już im się to zdarzało, pisali do siebie codziennie listy. Nawet krótka przygoda Izydora z polityką, czyli roczne zasiadanie w Kongresie, skończyła się, bo jak przyznał, wolał wrócić do sklepu i do Idy. Tajemnica nieznanego chłopczyka z Titanica. Pozostały po nim tylko buciki „Dobry rejs – dobry statek – czujemy się dobrze – co nowego". Na „Titanicu” Strausowie zajmowali apartament C-55/57 składający się z luksusowej sypialni i saloniku. Statek był nie tylko ogromny, ale i ekskluzywnie wykończony. Ogromne wrażenie robiła klatka schodowa pierwszej klasy, której sklepienie zdobił szklany świetlik w nocy podświetlany ogromnym żyrandolem. Jadalnia miała 35 metrów długości, a pasażerowie pierwszej klasy mieli do dyspozycji łaźnię turecką, basen, siłownię, salon fryzjerski oraz ciemnię fotograficzną. Panowie spędzali czas na paleniu cygar i graniu w pokera, panie raczej wybierały brydża lub ploteczki w ekskluzywnej kawiarni w stylu paryskim. Tuż po wypłynięciu z ostatniego europejskiego portu w Queenston, Ida wysłała list do swojej przyjaciółki, pani Burbridge. Pisała w nim „Cóż to za statek! Ogromny i wspaniale wyposażony. Nasze pokoje urządzone są w najlepszym guście i luksusowo. To naprawdę są pokoje, a nie kabiny. Ale wydaje się, że rozmiar statku przysparza mu kłopotów [...]”. I rzeczywiście, 14 kwietnia w nocy „Titanic” uderzył w górę lodową. Wcześniej tego samego dnia Strausowie wysłali nowość, telegram, do swego syna, nomen omen płynącego w tym czasie innym statkiem do Europy. Napisali mu krótko: „Dobry rejs – dobry statek – czujemy się dobrze – co nowego". Zjedli wykwintną kolację i udali się na spacer po pokładzie, a potem przeszli do sypialni. Zatonięcie Titanica. One też były na pokładzie Wody wielkie nie zdołają ugasić miłości... Katastrofa nastąpiła o Pasażerowie na początku nie wierzyli, że statek zatonie, przecież miał być niezatapialny! Jednak załoga coraz usilniej kierowała zamożnych gości do szalup ratunkowych. Około godziny 1, na rozkaz oficera, pani Straus zaczęła wsiadać do łodzi ratunkowej nr 8 wraz ze swoją pokojówką, Ellen Bird. Po chwili zmieniła jednak zdanie i wyszła na pokład, do męża. Kiedy przyjaciel Izydora, ocalały z katastrofy pułkownik Archibald Gracie IV, zaproponował mu wejście do szalupy razem z Idą, mężczyzna odmówił. W odróżnieniu od większości milionerów nie zgodził się na skorzystanie z łodzi ratunkowej, dopóki na statku są kobiety i dzieci. „Dopóki na tym statku jest kobieta, nie odejdę” – powiedział, a na słowa członka załogi, że jest już wiekowy, odrzekł - „Nie jestem za stary, żeby poświęcić się dla kobiety”. W tym momencie Ida krzyknęła: „Żyjemy razem tyle lat. Gdzie ty, tam i ja” i stanęła obok Izydora. Potem podała pokojówce Ellen siedzącej już w szalupie swoje luksusowe, ciepłe futro z norek mówiąc: „Weź je, będziesz go potrzebowała znacznie bardziej niż ja”. Osoby z szalupy nr 8, które przeżyły katastrofę, opowiadały później, że Izydor i Ida stali na pokładzie do końca trzymając się za ręce. Ciało Izydora udało się odnaleźć kilka dni później. Kiedy po przetransportowaniu zwłok milionera do Nowego Jorku zorganizowano pogrzeb, w milczeniu odprowadzało go do grobu ponad 6 tysięcy osób. Ciało Idy nigdy nie zostało odnalezione, więc rodzina nabrała wody z miejsca wraku i umieściła ją w urnie w mauzoleum Strausów. Na jego wejściu wykuto słowa z biblijnej Pieśni nad Pieśniami: „Wody wielkie nie zdołają ugasić miłości, nie zatopią jej rzeki”... Spośród 143 pasażerek pierwszej klasy zginęły zaledwie cztery, w tym Ida. Koszmar sprzed lat powrócił? W tym kraju odnotowano pierwszy do lat przypadek polio! Przed laty ta choroba masowo zabijała dzieci /5 Izydor i Ida Strausowie. Public Domain / Wikipedia /5 Izydor Straus był współwłaścicielem Macy's, wówczas największego domu towarowego w Stanach Zjednoczonych. TopFoto / Forum /5 „Titanic” zatonął 110 lat temu, 15 kwietnia 1912 roku. Atlantic Productions / Materiały prasowe /5 Spośród 2208 (inne źródła podają, że 2228) pasażerów i załogi „Titanica” zginęło ponad 1500 osób. - / Be&w /5 „Titanic” zniknął pod wodą o godzinie 2:20, 15 kwietnia 1912 roku. JT Vintage / Zuma Press Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Wszystkie historie znajdziecie tutaj. Napisz list do redakcji: List do redakcji Podziel się tym artykułem: Momencik, trwa przetwarzanie danych obraźliwy lub drastyczny combos spam reklamowy naruszenie prywatności naruszenie praw autorskich Przed rejsem Wodowanie w doku Góra lodowa Szalupy ratunkowe Prawdopodobnie ostatnie zdjęcie, które wykonano Titanicowi Ocaleni dryfujący w oceanie tuż po zatonięciu statku Akcja ratownicza Następna strona (obrazków 3) 24 października 2017 o 12:13 przez Faydee Skomentuj (17) Do ulubionych Profesor Jan Hartman o faktach w sprawie katastrofy smoleńskiej: Duszpasterski konflikt interesów: To była moja największa tajemnica Komentarze Ukryj komentarze Dodaj komentarz 17 z adresu www Komentarze są aktualnie ukryte. Momencik, trwa ładowanie komentarzy… źródło: LittleTony87 / New York Times / Wikipedia Dziewiczy rejs Titanica pasażerowie poszczególnych klas traktowali w inny sposób. W trzeciej klasie zdecydowaną przewagę stanowili emigranci, którzy uznali, że Stany Zjednoczone są ich miejscem na Ziemi i tam odnajdą godną pracę oraz szczęście. W klasach drugiej i pierwszej było więcej osób, które odbywały podróże służbowe lub, w przypadku najbogatszych, podróżowali dookoła świata. Dla krezusów z pokładu Titanica rejs tak luksusowym statkiem był po prostu kosztowną przygodą. Pośród śmiertelnych ofiar katastrofy znalazło się sporo osób popularnych, których śmierć wstrząsnęła opinią publiczną. 1. Jan Jakub Astor IV Jan Jakub Astor IV pochodził z wysoko cenionej rodziny przedsiębiorców, a jego pradziadek był pierwszym milionerem w Stanach Zjednoczonych. Przynależność do takiej rodziny zobowiązuje, dlatego Jan Jakub Astor IV podtrzymywał rodzinną tradycję i został właścicielem najbardziej nowoczesnego hotelu w Nowym Jorku. Dwa lata przed katastrofą milioner rozwiódł się ze swoją żoną, aby ożenić się z osiemnastoletnią Madeleine Talmadge Force. Małżeństwo chciało odpocząć od atmosfery skandalu i wyruszyło w podróż poślubną. Kiedy w 1912 roku wracali do domu na pokładzie Titanica, nie spodziewali się, że zbliża się koniec ich szczęśliwych dni. Podczas ratowania kobiet i dzieci, Jan Jakub Astro IV pomógł swojej ciężarnej żonie dostać się do łodzi ratunkowej, a sam zginął w katastrofie. Był najbogatszym pasażerem statku. Jego ciało wyłowiono dziesięć dni po tragedii. 2. Thomas Andrews Junior Thomas Andrews Junior był znanym konstruktorem statków, jego dziełem był między innymi Titanic. W wieku szesnastu lat starał się o pracę w irlandzkiej stoczni Harland and Wolff, gdzie wkrótce został praktykantem. Po osiemnastu latach pracy został mianowany dyrektorem zarządzającym i szefem departamentu stoczni. Podobno świadomość tego, że jego statek tonie, całkowicie go oszołomiła. Postanowił zostać na jego pokładzie aż do końca, a po raz ostatni świadkowie widzieli go przy kominku w palarni dla pierwszej klasy. Nigdy nie udało się znaleźć jego ciała. 3. William Thomas Stead William Thomas Stead był angielskim dziennikarzem i pisarzem, który parał się również modnymi w tamtych czasach seansami spirytystycznymi. Swoją sławę zawdzięczał jednak rozpowszechnieniu języka esperanto. W kwietniu 1912 roku prezydent Stanów Zjednoczonych, William Howard Taft, zaprosił go na konferencję pokojową w Carnegie Hall. Świadkowie twierdzą, że w momencie, kiedy Titanic zaczął tonąć, William Stead pomagał kobietom wsiadać do szalup, a następnie wraz z milionerem, Janem Jakubem Astorem, próbował opuścić statek na prowizorycznej tratwie. Niestety, nie udało mu się przeżyć. 4. Wallace Henry Hartley Wallace Henry Hartley był dyrektorem orkiestry na pokładzie Titanica. Wcześniej grywał w różnych orkiestrach, w tym na pokładzie statku RMS Mauretania. Był świetnym wiolonczelistą, a cała jego orkiestra z Titanica cieszyła się gigantyczną sławą po tragicznej śmierci wszystkich muzyków, ponieważ grała do samego końca. Muzycy zostali o to poproszeni, żeby uspokoić spanikowanych pasażerów i usprawnić akcję ratunkową. Wallace Henry Hartley został wyłowiony niecały miesiąc po katastrofie, a przy nim znaleziono skrzypce kolegi z orkiestry. 5. Isidor Strauss Isidor Strauss był żydowskim biznesmenem i kongresmenem z Nowego Jorku. Był również współwłaścicielem amerykańskiej sieci sklepów Macy’s. Isidor Strauss zginął w katastrofie wraz ze swoją żoną, osierocając pięcioro dzieci. 6. Archibald Butt Archibald Butt był amerykańskim dziennikarzem oraz oficerem amerykańskiej armii. Był również doradcą dwóch prezydentów Stanów Zjednoczonych: Williama Howrda Tafta oraz Theodore’a Roosevelta. Aby odpocząć od problemów Białego Domu, wyruszył na sześć tygodni do Europy. Wracał do domu na pokładzie Titanica. Nie udało mu się przeżyć. 7. Jacques Heath Futrelle Jacques Heath Futrelle był amerykańskim dziennikarzem i pisarzem. Popularność zdobyły wówczas jego powieści detektywistyczne, w których głównym bohaterem był Profesor Augustus Van Dusen. Wracał do Ameryki wraz ze swoją żoną, Lily, i po katastrofie zmusił ją, by zajęła miejsce w łodzi ratunkowej. Lily po raz ostatni widziała go z szalupy, kiedy stał na pokładzie Titanica i palił papierosa, patrząc w jej kierunku. 8. Charles Melville Hays Charles Melville Hays był szefem Grand Trunk Railway, systemu kolei w kanadyjskich prowincji Quebec i Ontario oraz w kilku stanach Ameryki. Wsiadł na pokład Titanica w dużym towarzystwie najbliższych osób, między innymi z żoną, córką, zięciem i sekretarzem. Mężczyźni pomogli ratować kobiety, a sami zginęli. Ciało Charlesa Haysa zostało odnalezione i pochowano je w Montrealu. 9. Edward John Smith Edward John Smith był pierwszym i ostatnim kapitanem Titanica. Już jako nastolatek zakochał się w morzu i zatrudnił jako chłopiec pokładowy. Pod koniec dziewiętnastego wieku zdał egzamin na patent kapitański, a z biegiem lat zyskiwał sławę i szacunek wyjątkowo dobrego i bezpiecznego kapitana. Niektórzy pływali tylko na statkach, na których właśnie on był kapitanem. Kiedy szalupy ratunkowe z pasażerami Titanica odpłynęły, wygłosił ostatni komunikat: „Spełniliście swój obowiązek, zwalniam was, ratujcie się w imię Boże”. Widziano go na mostku kapitańskim, nie zamierzał opuszczać statku. Jego ciała nigdy nie udało się znaleźć. 10. Benjamin Guggenheim Benjamin Guggenheim był spadkobiercą przemysłowych gigantów i przedsiębiorcą. Kiedy odziedziczył rodzinny biznes, nazywano go srebrnym księciem, ponieważ wydobycie tego surowca interesowało go najbardziej. Miał apartament w Paryżu, gdzie pod pretekstem spraw służbowych, uciekał do kochanki. W 1912 roku wracał z kolejnej eskapady do Europy, by nadzorować rodzinne kopalnie. Miał zamiar wracać luksusową Lusitanią, ale statek wymagał naprawy, dlatego trafił na pokład niezatapialnego Titanica. Po zderzeniu statku z górą lodową, Guggenheim założył swój najlepszy strój, a potem widziano go, jak w towarzystwie palił cygara i pił brandy. Nie zamierzał zajmować miejsca w szalupie, które mogła zająć kobieta lub dziecko. Jedna z ofiar, których ciała wydobyto, ale dotychczas uznawano za zaginione przestała być anonimowa. Sidney Leslie Goodwin z Anglii, który zatonął w wieku 19 miesięcy został w końcu rozpoznany. Naukowcy uważają, że tym razem szczątki chłopca zostały przypisane właściwej osobie. Poprzednio dwa razy się pomylili. Katastrofa „Titanica" kosztowała życie 1497 osób spośród 2209, jakie znajdowały się na pokładzie. 21 kwietnia 1912, sześć dni po tym jak Titanic zatonął, załoga statku ratowniczego „Mackay-Bennett" wyłowiła z wód Atlantyku ciało jasnowłosego, około dwuletniego, chłopca. Razem z wieloma innymi ciałami ofiar, zwłoki chłopca zostały pochowane w grobie w Halifaksie w Nowej Szkocji. Kiedy ciało zostało wyłowione, uważano, że jest to dwuletni Szwed Gösta Leonard Palsson, który był widziany przez świadków za burtę tonącego statku. Domniemana matka chłopca Alma Palsson, której ciało także wyłowiono miała przy sobie cztery bilety dla dzieci, została pochowana tuż obok ciała wyłowionego przez załogę „Mackay-Bennett". Próby identyfikacji ciała podjął dekadę temu prof. Ryan Parr, z Lakehead University w Ontario. Parr pracował nad uzyskiwaniem próbek DNA ze skamieniałych szczątków ludzkich, obejrzał kilka zdjęć wideo z „Titanica" i zapalił się do pracy. — Pomyślałem, ojej, czy ktoś jest zainteresowany niezidentyfikowanymi ofiarami Titanica? — powiedział Parr. — Może imieniem nieznanego chłopca? W 2001 roku za zgodą rodziny Palsson szczątki nieznanego chłopca zostały ekshumowane. Znaleziono jedynie sześciocentymetrowy fragment kości ramienia i trzy zęby nieznanego chłopca. Ale to badaczowi wystarczyło. Z tych próbek wydobył mitochondrialne DNA i przyjrzał się mutacjom zwanym HV1. Mitochondrialne DNA przekazywane jest potomstwu przez matkę. Parr porównał próbki z materiałem genetycznym pobranym od krewnych matki Palssona. Próbki nie były zgodne. Trzeba było szukać dalej. Z wody wydobytych zostało jeszcze pięć ciał chłopców w wieku poniżej trzech lat. Z pomocą genealogów, historyków, badaczy „Titanica", tłumaczy i archiwistów, badacze wyeliminowali czwórkę chłopców. Pozostało dwóch: Eino Viljami Panula — 13-miesięczny Fin i Sidney Goodwin. Ekspertyza zębów wyeliminowała Anglika, który był starszy. Naukowcy uznali że ciało należy do Panuli, a wyniki swych badan opublikowali w 2004 roku. Pozostały jednak wątpliwości. Na ślad błędu naukowców naprowadziły... dziecięce buciki. Wyłowione zostały przez załogę „Mackay-Bennett". Odzież pozostała po ofiarach palono aby nie trafiła do łowców pamiątek po ofiarach „Titanica". Sierżant policji w Halifaksie Clarence Northover nie mógł ich sam spalić, schował je do szuflady swego biurka. Po buciki nikt się nie zgłosił, zostały zapomniane. W 2002 wnuk sierżanta przekazał je do muzeum. Buciki były za duże jak na 13 miesięcznego Eino. Badacze wznowili badania. Tym razem z pomocą U. S. Armed Forces DNA Identification Laboratory. Dokładniejsze badania DNA pozwoliły zidentyfikować nieznanego chłopca jako Sidney'a Goodwina. — Teraz mamy 98 proc pewności że nasza identyfikacja jest poprawna — powiedział prof. Parr. LiveScience

zdjęcia ciał z titanica